بیمه خودرو
تاریخچه بیمه خودرو در جهان
پس از جنگ جهانی اول ، استفاده از خودرو رواج زیادی پیدا کرد. همچنین استفاده از این وسیله نقلیه برای سفر، حمل کالا و رفت و آمد و … منجر به ایجاد خسارات متعددی در رانندگی نیز گردید، چراکه اکثر خودروهای مورد استفاده در آن زمان از لحاظ ساختار و ایمنی بسیار خطرناک بودند. با وجود چنین اتفاقاتی رانندگان مجبور بودند هزینههای گزافی را در زمان تصادف برای تعمیر و جبران خسارات وارده پرداخت کنند.
اولین بیمه خودرو در سال ۱۸۹۸ و پنج سال بعد از ساخت اولین خودروی گازوئیلی در آمریکا صادر شد.
ایالت ماساچوست آمریکا در سال ۱۹۲۷ برای نخستین بار، قانون بیمه شخص ثالث خودرو را برای دارندگان خودرو اجباری کرد و ده سال پس از آن، این بیمه در تمام آمریکا اجباری شد.
در بریتانیا هم در سال ۱۹۳۰ تمام صاحبان خودروها و رانندگان در جادههای عمومی، برای هرگونه تصادف، آسیب یا مرگ اشخاص ثالث بیمه شدند.
آلمان نیز در سال ۱۹۳۹ قانون مشابهی را به تصویب رساند و پس از آن کشورهای دیگر، یکی بعد از دیگری به پشتوانه قانون، افراد دارنده خودرو را ملزم به پرداخت هزینه در قبال بیمه مسئولیت خودرو بیمه شخص ثالث کردند تا به این وسیله، هزینه خسارتهای وارد شده به راننده کمتر از پیش شود.
در نیوزلند نیز با اینکه خرید بیمه شخص ثالث اجباری نیست اما تنها چهار درصد از شهروندان آن اقدام به خرید آن نمی کنند.
در بسیاری از کشورهای دنیا، بیمه مسئولیت خودرو یا هر وسیله نقلیه موتوری که آن را تحت عنوان بیمه شخص ثالث میشناسیم، قبل از استفاده در جادههای عمومی، اجباری است. اگرچه در برخی از کشورها، این بیمه، اجباری تلقی نمیشود.
تاریخچه بیمه خودرو در ایران
اما در ایران، قانون بیمه اجباری مسئولیت مدنی دارندگان وسیله نقلیه موتوری زمینی در قبال شخص ثالث که با نام (بیمه شخص ثالث) معروف است در تاریخ ۲۹ دی ماه سال ۱۳۴۷ به تصویب رسید و بیمه گذاران میتوانستند از پوششهای این بیمه نامه در مقابل خسارات وارد شده به اشخاص ثالث استفاده کنند.
سپس با تاسیس بیمه مرکزی در سال ۱۳۵۰، این بیمه نامه در کنار بیمه بدنه، یکی از زیر شاخههای بیمه های خودرو قرار گرفت و با تصویب قانون های مختلف به صورت یک بیمه نامه جامع و اجباری در ایران درآمد.